ನಿನಗೊಂದು ಹೇರ್ಬ್ಯಾಂಡ್ ಹಾಕಿಬಿಡೋಣ ಎಂದರೆ ಅದು ಅಸಾಧ್ಯ
ತಲೆಗೇರಿಸಿದ ಮರುಕ್ಷಣವೇ ನೀನದನ್ನು ನಿನ್ನ ಪುಟ್ಟ ಕೈಯಿಂದ ಕಿತ್ತು
ಕೆಲಕ್ಷಣ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಆಟವಾಡಿ ಆಮೇಲೆ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕುಕ್ಕಿಕೊಂಡು
ಅತ್ತು ಕರೆದು ರಂಪ ಮಾಡಿ ಅಯ್ಯೋ ತಪ್ಪೆಲ್ಲಾ ನಮ್ಮದೇ
ಎನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡುತ್ತೀ. ನಿನಗಿಷ್ಟವಾಗದ ಯಾವುದನ್ನೂ
ನಮ್ಮಿಂದ ಮಾಡಲಾಗಿಲ್ಲ ಇದುವರೆಗೂ.
ನಿನಗೆ ಹಸಿವಾದಾಗಲೇ ಉಣ್ಣುತ್ತೀ,
ನಿದ್ರೆ ಬಂದಾಗಲೇ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತೀ,
ನಗು ಬಂದರೆ ಮಾತ್ರ ನಗುತ್ತೀ,
ನೋವಾದ ಕ್ಷಣ ಹಿಂದೆಮುಂದೆ ನೋಡದೇ ಅಳುತ್ತೀ.
ನಾವೆಷ್ಟು ಕಷ್ಟ ಪಟ್ಟಿಲ್ಲ ನಮ್ಮ ಸಮಯಕ್ಕೆ ನಿನಗೂ ಉಣಿಸಲು,
ನಾವು ನಿದ್ರಿಸುವಾಗಲೇ ನಿನ್ನನ್ನೂ ಮಲಗಿಸಲು,
ನಮಗೆ ಖುಷಿಯಾಗಬೇಕೆಂದಾಗ ನಿನ್ನ ನಗಿಸಲು,
ಗದ್ದಲವಾಗಬಾರದೆಂದು ನಿನ್ನನ್ನು ಸುಮ್ಮನಿರಿಸಲು...
ಊಹುಂ. ನೀನು ಯಾರ ಸೋಗಿಗೂ ಸೊಪ್ಪು ಹಾಕದ ಸೊಕ್ಕಿನ ಮೂಟೆ.
ಅನಿಸುತ್ತದೆ ಎಷ್ಟೋ ಸಲ ನಿನ್ನಂತೆಯೇ ಇರಬೇಕೆಂದು
ಹೇಳಬೇಕೆನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಆ ಕ್ಷಣವೇ ಉಸುರಿಬಿಡಬೇಕೆಂದು
ಮಾಡಬೇಕೆನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಮಣಿಯದೆ ಮುಗಿಸಿಬಿಡಬೇಕೆಂದು
ಉಕ್ಕಿ ಬರುವ ನಗೆಯ ಬಾಯ್ಬಿಟ್ಟು ಹರಡಬೇಕೆಂದು
ಅಂಚಿಗೆ ಬಂದ ಕಣ್ಣೀರ ತಡೆಹಿಡಿಯಬಾರದೆಂದು
ಸಂಸ್ಕಾರದುಪದೇಶಗಳು ಅಡ್ಡಿಯಾಗುತ್ತವೆ ಮಾರಾಯ್ತಿ...
ಕಾಣದ ಕೈಗಳು ಅದೃಶ್ಯ ಅಲಗುಗಳು ಮರ್ಯಾದೆ ಮೊಗಗಳು
ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತವೆ, ಹೆದರಿಸುತ್ತವೆ, ಹಿಮ್ಮೆಟ್ಟಿಸುತ್ತವೆ
ಮುಗ್ಧತೆಯ ಕಳೆವ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಹೆಜ್ಜೆಗಳಿಗೆ ಅಡಿಗಡಿಗೂ ತೊಡರು.
ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ ದಾಟಿದರೆ ಮೊಂಡನೆಂಬ ಬಿರುದು.
ಅಗತ್ಯವೋ ಅನಗತ್ಯವೋ ತಥ್ಯವೋ ಪಥ್ಯವೋ-
ಸಿಕ್ಕಿದ್ದನ್ನೆಲ್ಲ ಆರೋಪಿಸಿಕೊಂಡು ತಲೆಗೇರಿಸಿಕೊಂಡು
ತಲೆಭಾರವಾಗಿ ಕಣ್ಣು ಮಂಜಾಗಿ ಬುದ್ಧಿ ಮಂಕಾಗಿ
ಸರಿ-ತಪ್ಪುಗಳ ಲೆಕ್ಕಾಚಾರದಲ್ಲೇ ದಿನ ಕಳೆದು
ಅಧೀನನಾಗುತ್ತ ಆಸೆಗಳ ಹಿಂಡಿನ ತುಳಿತಕ್ಕೆ
ಅಧೀರನಾಗುತ್ತ ಮುಂಬರುವ ಅಂತರಾಯಗಳ ಶಂಕೆಯಲ್ಲಿ
ಸರಳ ಪ್ರಕ್ರಮಗಳನೂ ಕಠಿಣಗೊಳಿಸಿಕೊಂಡು
ಗೊಂದಲಪುರಿಯಲಿ ಸಿಲುಕಿ ಒದ್ದಾಡುತ್ತಾ ನಿನ್ನತ್ತ ನೋಡಿದರೆ
ಹೇರ್ಬ್ಯಾಂಡ್ ಏನು, ಚಳಿಯಾಗುತ್ತದೆಂದು ಅಮ್ಮ ತೊಡಿಸಹೊರಟ
ಟೊಪ್ಪಿಯನ್ನೂ ಕಿತ್ತೆಸೆದು ತಂಗಾಳಿಯನಾಸ್ವಾದಿಸುತ್ತ
ಸ್ವಚ್ಛಂದ ಆಡುತ್ತಿರುವೆ ನೀನು.
ಮಲಗಿದಲ್ಲೇ ತೇಲುತ್ತಿರುವೆ ಹಗುರನನುಭವಿಸುತ್ತ.
ನೆಲದಲ್ಲೇ ಈಜುತ್ತಿರುವ ನಿನ್ನ ಕಲ್ಪನೆಯೊಳಗಿನ ಸರೋವರ-
ಅದೆಷ್ಟು ಶಾಂತವಿರಬಹುದು
-ಎಂದೆನಿಸಿ, ನಿನ್ನೆಡೆಗೆ ಮುದ್ದುಕ್ಕಿ ಬಂದು,
ಎತ್ತಿ ತಲೆ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿಕೊಂಡರೆ-
ಅಪ್ಪಾ, ನನ್ನನ್ನೂ ತಲೆಗೇರಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಡ,
ಕೆಳಗಿಳಿಸು ಅಂತ ಕೂದಲೆಳೆದು ಹೇಳುತ್ತಿರುವೆ;
ನಾನು ಕಣ್ಕಣ್ಬಿಟ್ಟು ನೋಡುತ್ತಿರುವೆ.
No comments:
Post a Comment