Tuesday, August 15, 2017

ನೆಪ್ಚೂನ್

ನಿಂತ ಗಡಿಯಾರ ತೋರಿಸಿದ ಸಮಯವೇ ಸರಿ
ಎಂದುಕೊಂಡರೂ ನೀನು ಬಂದಿದ್ದು ತಡವಾಗಿಯೇ.
ಹಾಗೆ ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದಂತೆ ಕನ್ನಡಿಯಿಂದ ಹೊರಬಂದು
ಮುಖಕ್ಕೆ ಮೈಕು ಹಿಡಿದು ನಿಮ್ಮ ಟೂತ್‌ಪೇಸ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಉಪ್ಪು ಇದೆಯೇ
ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಏನು ಹೇಳುವುದು?
ಉತ್ತರಿಸಲು ತಯಾರಾಗಿ ಬಂದ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವುದೇ
ದುಸ್ತರವಾಗಿರುವಾಗ ಹೀಗೆ ಧುತ್ತನೆ ಎರಗಿದರೆ?
ಹಲ್ಲುಜ್ಜಿ ಯಾವ ಕಾಲವಾಯಿತೋ ಎನಿಸುತ್ತಿರುವ ಈ ಮುಂಜಾನೆ,
ಎಂದೋ ಕಾಡಿದ್ದ ಹಲ್ಲುನೋವು, ಮಾಡಿಸಿದ್ದ ರೂಟ್‌ಕೆನಾಲು,
ನುಂಗಿದ್ದ ಮಾತ್ರೆಗಳು, ನಿರ್ನಿದ್ರೆ ರಾತ್ರಿಗಳು
ಎಲ್ಲಾ ಒಟ್ಟಿಗೇ ನೆನಪಾಗಿ, ಇಡೀ ಜಗತ್ತೇ ಹಳದಿಗಟ್ಟಿದಂತೆನಿಸಿ..

ಅದು ನಿಜವೇ. ಅರ್ಧ ತುಂಬಿದ ನೀರೋ, ಮಣ್ಣೊಳಗಿಳಿದ ಬೇರೋ
ಇದ್ದರಷ್ಟೇ ಅದಕೊಂದರ್ಥವೆಂದುಕೊಂಡಿದ್ದವಗೆ
ಬೆರಳಿಂದ ಬಡಿದರೆ ಠಣ್ಣೆನ್ನುವ ಪಿಂಗಾಣಿಯು
ತಾನು ಸ್ವಯಂಸುಂದರಿಯೆಂದು ಶೋಕೇಸಿನಿಂದ
ಪೋಸು ಕೊಡುವವರೆಗೆ ನನಗೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ:
ಹೂಜಿ-ಹೂದಾನಿಗಳು ಬರಿ ಚಂದಕ್ಕೆಂದು.

ರ್ಯಾಪಿಡ್ ಫೈರ್ ರೌಂಡಿನ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿಗೆ ಸೆಲೆಬ್ರಿಟಿಗಳು ಕೊಡುವ
ತಮಾಷೆಯ ಉತ್ತರಗಳೇ ವಿವಾದಗಳನ್ನೆಬ್ಬಿಸುವಾಗ,
ಕರೆ ಮಾಡಿ ಬಂದವರ ಉಪಚರಿಸುವ ಮುನ್ನ ಫ್ರಿಜ್ಜಿನಲ್ಲಿ
ಹಾಲಿದೆಯೇ ಇಲ್ಲವೇ ಎಂದು ಯೋಚಿಸಿ ನಂತರ
ಆಯ್ಕೆಗಳನಿಡುವ ಜಾಗರೂಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿರುವ
ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಹೀಗೆ ಏಕಾಏಕಿ ಎರಗಿದರೆ ಹೇಗೆ?

ಕಾದಿದ್ದಾಗ ಬಾರದೆ ಎಡಹೊತ್ತಿಗೆ ಬಂದು
ಆಗಲಿಂದ ಒಂದೇ ಸಮನೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದೀ,
ಇಲ್ಲಸಲ್ಲದ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದೀ.
ಎಲ್ಲ ತಿಳಿದವ ನಾನಾಗಿದ್ದರೆ ಇನ್ನೆಲ್ಲೋ ಇರುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಹೊರಡು ಸಾಕು. ಇದೇ ಸೌರಮಂಡಲದಲ್ಲಿ ನೆಪ್ಚೂನ್ ಎಂಬುದೊಂದು
ಗ್ರಹವಿದೆಯಂತೆ, ನಾನಿನ್ನೂ ಅದನ್ನು ನೋಡಿಯೇ ಇಲ್ಲ.

[ಕನ್ನಡ ಪ್ರಭ ಸಾಪ್ತಾಹಿಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿತ]

No comments: