After many days....

ನಾನೂ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ನ ಓನರ್ರು ಅನ್ನುವುದು ಮರೆತೇ ಹೋಗಿತ್ತೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ಇಷ್ಟು ದಿನ ತಟಸ್ಥನಾಗಿದ್ದುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ! ಪ್ರತಿವರ್ಷ, ಪ್ರತಿ ಹಬ್ಬಕ್ಕೂ, ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ, ನೆಂಟರಿಷ್ಟರಿಗೆ, ಹಳೆಯ ಗುರುಗಳಿಗೆ... ಎಲ್ಲಾ greetings ಕಳುಹಿಸುವುದು ನಾನು ರೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ ಪದ್ಧತಿ. ಆದರೆ ನಾನು ಎಲ್ಲರಂತೆ, ಅಂಗಡಿಯಿಂದ ready-made ಗ್ರೀಟಿಂಗ್ ತರದೇ, ನಾನೇ ಕುಳಿತು, ಹೊಸ ಹೊಸ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ greeting ಪ್ರಿಪೇರ್ ಮಾಡಿ ಕಳುಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಬಹುಶಃ ಈ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಮೇಲೆ active ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ನನ್ನ ಹವ್ಯಾಸ ಎಂದರೆ ಇದೊಂದೇ ಇರಬೇಕು. ಉಳಿದೆಲ್ಲವೂ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಬ್ಯುಸಿ ಲೈಫ್ ನ ದಾಳಿಯ ಮುಂದೆ nil ಆಗಿಹೋಗಿವೆ.

ಇಲ್ಲೂ ಆಗಿದ್ದು ಹೀಗೆಯೇ. ತುಂಬಾ ಉತ್ಸಾಹದಿಂದ ಬ್ಲಾಗ್ open ಏನೋ ಮಾಡಿದೆ. ಮೊದಲೆರೆಡು postings ಸಹ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಆಯಿತು. ಆದರೆ ಅದನ್ನು continue ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ಮಾತ್ರ ಆಗಲೇ ಇಲ್ಲ. Actually, ಈ blog ನ open ಮಾಡಿದ್ದರ ಉದ್ದೇಶ ನನ್ನ ಕವನಗಳನ್ನ upload ಮಾಡಬೇಕೂಂತ. ಆದರೆ ಬರೆದಿಟ್ಟಿರುವ ನೂರಾರು ಕವನಗಳನ್ನ ಇಲ್ಲಿಗೆ ತಂದು, type ಮಾಡಿ, publish ಮಾಡುವಷ್ಟು ವ್ಯವದಾನ ಇಲ್ಲವಾಗಿ, ಅವು ಎಲ್ಲಿದ್ದವೋ ಅಲ್ಲೇ ಉಳಿದವು.

ಈ ಸಲ ಚೌತಿಗೆ ಊರಿಗೆ ಹೋಗುವುದು cancel ಅಂತ ತೀರ್ಮಾನವಾದಾಗ, 'ಹಾಗಾದ್ರೆ greetings ಮರೆಯದೇ ಕಳುಸ್ಬೇಕಲ್ಲ' ಅಂದುಕೊಂಡು, ಅಂತೂ ಪುರುಸೊತ್ತು ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಏನೋ ತೋಚಿದ್ದನ್ನು ಬರೆದು, type ಮಾಡಿ, printout ತಗೊಂಡು, ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕಳುಹಿಸುವ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ಮೇಲೆ ನೆನಪಾಯಿತು: 'ಅರೆ, ಇದನ್ಯಾಕೆ ನಾನು ನನ್ನ blogನಲ್ಲಿ publish ಮಾಡಬಾರದು' ಅಂತ! So, ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗ್, after a long time, ಹೊಸ ಪೈರಿನಿಂದ ನಳನಳಿಸುತ್ತಿದೆ. ಹಾಗೆಯೇ, ಇಷ್ಟು ಮಾಡಿದ ಮೇಲೆ 'ಇನ್ನು ಮೇಲೆ ಸರಿಯಾಗಿ maintain ಮಾಡಬೇಕು' ಅನ್ನೋ ಮನಸ್ಸೂ ಬರುತ್ತಿದೆ.. ನೋಡುವ, ಏನಾಗುತ್ತೋ..

ಚೌತಿಯ ಶುಭಾಷಯಗಳು, once again...