ಹಾಲು ಒಡೆದು ಹೋದುದು

ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಹೀಗಾಯಿತು:
ಆಸೆಪಟ್ಟು ಕಾಯಿಸಿಟ್ಟಿದ್ದ ಹಾಲು ಒಡೆದು ಹೋಯಿತು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಮೊದಲೇ ಹೆಪ್ಪು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ
ಬೆಳಗಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಟ್ಟಿ ಮೊಸರಾಗಿರುತ್ತಿತ್ತು.
ಮೊಸರನ್ನು ಕಡೆದಿದ್ದರೆ ಬೆಣ್ಣೆ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಕಾಯಿಸಿದ್ದರೆ 'ಇದು ಹಾಲಿನಿಂದ ಬಂದದ್ದು'
ಎಂಬುದನ್ನೇ ಮರೆಸಬಹುದಾದಷ್ಟು ತಾಜಾ
ತುಪ್ಪವಾಗಿಬಿಡುತ್ತಿತ್ತು.
ತಿಂಗಳುಗಟ್ಟಲೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು,
ಇಷ್ಟಿಷ್ಟೇ ಹಚ್ಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನಬಹುದಿತ್ತು.
ಬಯಕೆಗಳು ಬಹಳವಿದ್ದವು.

ಒಡೆದ ಹಾಲಿನ ದಬರಿಯನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಂಡು
ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ಯೋಚಿಸಿದೆ:
ಏನು ಮಾಡಬಹುದು ಇದರಿಂದ ಅಂತ.

ಬೆಳಗಿನ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು:
'ಒಡೆದ ಹಾಲನ್ನು ಕೆನ್ನೆಗೆ ಸವರಿಕೊಂಡರೆ
ಮೊಡವೆಗಳೇಳುವುದಿಲ್ಲ' ಎಂದು ಹಿಂದೆ
ಯಾರೋ ಹೇಳಿದ್ದುದು.

ದಢಕ್ಕನೆ ಹಾಸಿಗೆಯಿಂದೆದ್ದು ಕನ್ನಡಿಯಲ್ಲಿ
ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿಕೊಂಡೆ:
ಒಂದೇ ಒಂದು ಮೊಡವೆಯೂ ಇಲ್ಲ!

'ಹ್ಮ್! ಬಯಕೆಗಳಿದ್ದರೆ ತಾನೇ ಮೊಡವೆಗಳೇಳುವುದು!'
ಎಂಬ ಗೊಣಗು ನನ್ನ ಬಾಯಿಂದ ಹೊರಬೀಳುವ ಮೊದಲೇ
ಹಾಲಿನ ಹುಡುಗ ಹೊಸ ಹಾಲಿನ ಪ್ಯಾಕೆಟ್ಟಿನೊಂದಿಗೆ
ಬಾಗಿಲು ತಟ್ಟುತ್ತಾ 'ಹಾಲು ಬೇಕಾ ಅಣ್ಣಾ?' ಎಂದದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು.

ಕೊಳ್ಳಲೋ ಬೇಡವೋ ಎಂಬ ಗೊಂದಲದೊಂದಿಗೇ
ಬಾಗಿಲಿನತ್ತ ಚಲಿಸಿದೆ.