ಈ ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುವುದೇ ಇಲ್ಲ
ಹೀಗೇ ಇನ್ನೂ ನೂರಾರು ದಿವಸ ಮಾಸ
ಸಂವತ್ಸರಗಳವರೆಗೆ ಎಡಬಿಡದೆ ಸುರಿವುದು
ಋತುಗಳು ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪಿ ಮಳೆನಕ್ಷತ್ರಗಳು ದಿಕ್ಕಾಪಾಲಾಗಿ
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಬಿಸಿಲು ಚಳಿ ಇಬ್ಬನಿ ಗಾಳಿಗಳೆಲ್ಲ
ಮಳೆಯೊಡಲೊಳಗೆ ಹುದುಗಿ ಕಳೆದುಹೋಗಿ
ನಗರದ ನೆಲಕ್ಕಂಟಿದ ಟಾರು-ಕಾಂಕ್ರೀಟೆಲ್ಲ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕಿತ್ತುಬಂದು
ಮಣ್ಣಿನೆಷ್ಟೋ ಅಡಿಯಾಳದಲ್ಲಿ ಅದೆಷ್ಟೋ ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ
ಹುದುಗಿದ್ದ ಸಜೀವ ಬೀಜಗಳು ಮೊಳಕೆಯೊಡೆದು ಮೇಲೆದ್ದು
ಉದ್ಯಾನನಗರಿಯ ತುಂಬೆಲ್ಲ ಹಸಿರು ಮೇಳಯಿಸಿ
ನೀರಲ್ಲಿ ನಿಂತು ನಿಂತು ಫ್ಲೈಓವರಿನ ಕಾಲುಗಳು ಗ್ಯಾಂಗ್ರಿನ್ನಿಗೊಳಗಾಗಿ
ವಾಹನಗಳ ಟಯರುಗಳು ಜಲಪಾದಗಳಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ
ಎತ್ತರದ ಕಟ್ಟಡಗಳು ಗುಡ್ಡಗಳೆಂದೂ
ಅಗಲ ಕಟ್ಟಡಗಳು ದ್ವೀಪಗಳೆಂದೂ ಹೆಸರು ಮಾಡಿ
ನೀರು ನಗರದೊಳಗೋ ನಗರ ನೀರೊಳಗೋ ಎಂಬಂತಾಗಿ
ಮನುಷ್ಯನೆಂಬ ಜೀವಿ ನೀರಲ್ಲೂ ದಡದಲ್ಲೂ ಬದುಕಬಲ್ಲ
ಉಭಯಚರವಾಗಿ ಪರಿವರ್ತಿತಗೊಂಡು
ಆಗೀಗ ತೇಲಿಬರುವ ನೋಟಿನ ಕಂತೆಗಳನ್ನೇ ತಿಂದು ಬದುಕುತ್ತ
ಹೊಟ್ಟೆ ಡೊಳ್ಳಾಗಿ ದೇಹ ತಿಮಿಂಗಿಲವಾಗಿ ಬೆಳೆದು
ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಜೀವಿಗಳ ಬೆದರಿಸಿ ಮೆರೆದು
ನೀರಲ್ಲು ಬಡಾವಣೆಗಳ ರಚಿಸಿ, ಜಾಗ ಸಿಕ್ಕಲ್ಲೆಲ್ಲ ದೊರಗು ಕೊರೆದು
ಗುಡ್ಡಬೆಟ್ಟಗಳನೊಂದೊಂದಾಗಾಕ್ರಮಿಸಿ ಹಕ್ಕು ಸ್ಥಾಪಿಸಿ
ಗದ್ದುಗೆಯ ಮೇಲೆ ಕಾಲಿನ ಮೇಲೆ ಕಾಲು ಹಾಕಿ ಕೂತು
ತಿರುವಿ ಒದ್ದೆ ಮೀಸೆಯ, ಕಪ್ಪು ಕನ್ನಡಕದೊಳಗಿಂದ ಮೇಲೆ ನೋಡುವನು
ಆಗ ಕೇಳುವುದು ಅಶರೀರವಾಣಿ, ಮೋಡದೊಳಗಿಂದ ಹೊರಟ
ಕಿರಣದಂತೆ: ಯದಾ ಯದಾಹಿ ಧರ್...
ದನಿ ಕೇಳಿದ್ದೇ ಥರಥರ ನಡುಗಿ
ನೀರೊಳಗೆ ಮುಳುಗಿ ತಲೆಮರೆಸಿಕೊಂಡು
ಬೆಮರುವನು ನೀರೊಳಗು ನೆನಪಾದಂತೆ ಹಳೆಯದೆಲ್ಲ
ಸುರಿವುದಾಗ ಸಂತಾಪ-ಪಶ್ಚಾತ್ತಾಪಗಳು ಥೇಟು ಮಳೆಯಂತೆ.