ಹಾಗಂದುಕೊಂಡಿರುವಾಗ

 ಅಪ್ಪನ ಶರಟು ಧರಿಸಿದ ಮಗಳು ಹೇಳಿದಳು:
'ಅಪ್ಪಾ, ಈಗ ನಾನು ನೀನಾದೆ!'

ಅದು ಸುಲಭ ಮಗಳೆ:
ಇರಬಹುದು ಸ್ವಲ್ಪ ದೊಗಳೆ
ಮಡಚಬೇಕಾಗಬಹುದು ತೋಳು
ಕುತ್ತಿಗೆಯ ದಾಟುವ ಕಾಲರು
ಚಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ನಡೆಯುವುದು ದರಬಾರು
ಪರವಾಗಿಲ್ಲ: ಯಬಡಾ ತಬಡಾ ಅನಿಸಿದರೂ ಚೂರು

ಆದರೆ
ನಿನ್ನ ಅಂಗಿಯ ನಾನು ಧರಿಸಲಾರೆ
ಅಷ್ಟೇ ಏಕೆ,
ನಿನ್ನಂತೆ ಲಲ್ಲೆಗರೆಯಲಾರೆ
ನಿನ್ನಂತೆ ನಿದ್ರಿಸಲಾರೆ
ನಿನ್ನಂತೆ ಆಟವಾಡಲಾರೆ
ನಿನ್ನಂತೆ ಉಣಲಾರೆ

ಹೇಳುವುದುಂಟು ಜನ:
ನಾನು ಅಪ್ಪನ ಹಾಗೆಯೇ ಮಾತನಾಡುತ್ತೇನೆಂದು
ಅಮ್ಮನ ಹಾಗೆಯೇ ದ್ರೋಹಿಗಳ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತೇನೆಂದು
ಇನ್ಯಾರ ಹಾಗೋ ನಡೆಯುತ್ತೇನೆಂದು
ಮತ್ಯಾರ ಹಾಗೋ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆಂದು
ಥೇಟು ಅವರ ಹಾಗೆಯೇ ಕಾಣುತ್ತೇನೆಂದು

ತಿಳಿದೂ ಅನುಕರಿಸಿದೆನೋ
ತಿಳಿಯದೆ ಅನುಸರಿಸಿದೆನೋ
ಅನಿವಾರ್ಯ ಅವತರಿಸಿದೆನೋ
ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ
ನಾನು ಯಾರು ಎಂಬ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ
ಎಡವಿ ಬಿದ್ದು

ನನಗೆ ನನ್ನದೇ ದನಿ ಬೇಕೆಂದು
ತಪ್ಪೆನಿಸಿದ್ದನ್ನು ಥಟ್ಟನೇ ಉಸುರಿ ಖಂಡಿಸಬೇಕೆಂದು
ನನ್ನದೇ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಬರೆಯಬೇಕೆಂದು
ಜಿಮ್ಮು ಗಿಮ್ಮು ಸೇರಿ
ಕ್ರೀಮು ಪೌಡರು ಹೇರ್‌ಸ್ಟೈಲು ಬದಲಿಸಿ
ಗಂಭೀರವದನನಾಗಿ ಲೋಕಚಿಂತನೆಗೈಯುತ್ತ
ಈಗ ನಾನು ನಾನಾದೆ ಎಂದುಕೊಂಡಿರುವಾಗ

ಮೊನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ತೀವ್ರ ಜ್ವರ
ತಾಪಕ್ಕೆ ರಾತ್ರಿಯಿಡೀ ನರಳುತ್ತಿದ್ದೆನಂತೆ
ಜತೆಗಿದ್ದ ಅಮ್ಮ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ ಹಾಸಿಗೆಯ ಬಳಿ ಬಂದು:
'ಅಪ್ಪನೂ ಹೀಗೆಯೇ, ಜ್ವರ ಬಂದರೆ
ರಾತ್ರಿಪೂರ ನರಳುವರು'
-ಎನ್ನುತ್ತಾ ತಿಳಿಸಾರು ಕಲಸಿದ
ಮೆದುಅನ್ನದ ತಟ್ಟೆ ಕೊಟ್ಟಳು
ಅಜ್ಜಿ ಅಪ್ಪನಿಗೆ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ.