ಮಗಳಿಗೆ

ನೀನು ಹುಟ್ಟಿದ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸಾಗರದಲ್ಲಿ ಮಾರಮ್ಮನ ಜಾತ್ರೆ.
ದೊಡ್ದೊಡ್ಡ ಪೆಂಡಾಲು, ಭರ್ಜರಿ ಅಲಂಕಾರ, ರಾಶಿಹೂ
ತೋರಣ, ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ದೀಪಗಳ ಝಗಮಗ.
ಆಕಾಶದೆತ್ತರದಲ್ಲಿ ತಿರುಗುವ ತೊಟ್ಟಿಲು, ದಿಗಂತಗಳನಳೆವ ದೋಣಿ,
ಮ್ಯಾಜಿಕ್ಕು, ಮ್ಯೂಜಿಕ್ಕು, ತರಹೇವಾರಿ ಜಿಂಕ್‌ಚಾಕು,
ಬೆಂಡು ಬತ್ತಾಸು ಮಿರ್ಚಿಮಾಲೆ, ತಿನ್ನಲು ಊದ್ದ ಕ್ಯೂ.

ನೀನು ಕಣ್ಬಿಟ್ಟ ಘಳಿಗೆ ಮಹಾನಗರ ಟ್ರಾಫಿಕ್ಕಿನಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿತ್ತು.
ಪ್ರತಿ ಅಂಗಡಿಯ ಮುಂದೂ ಡಿಸ್‌ಕೌಂಟ್ ಸೇಲಿನ ಬೋರ್ಡಿತ್ತು.
ಊದುಬತ್ತಿ ಫ್ಯಾಕ್ಟರಿಯ ಮುಂದೆ ಪರಿಮಳ ಸುಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು.
ಕ್ಯಾಬುಗಳು ಮ್ಯಾಪು ತೋರಿದ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಚಲಿಸುತ್ತಿದ್ದವು.
ರಿಹರ್ಸಲ್ಲು ಮುಗಿಸಿದ ನಾಟಕ ತಂಡ ಸಂಜೆಯ ಶೋಗೆ ರೆಡಿಯಾಗುತ್ತಿತ್ತು.

ನೀನು ಮೊದಲ ಸಲ ಅತ್ತಾಗ ಜಗತ್ತು ನಿತ್ಯವ್ಯಾಪಾರದಲ್ಲಿ ಗರ್ಕ.
ಪಿಂಕು ನೋಟುಗಳೂ, ಟ್ರಂಪ ಆಟಗಳೂ, ತಂಟೆಕೋರರ
ಕಾಟಗಳೂ ಪಂಟರುಗಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಚರ್ಚೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದವು.
ರಾಕೆಟ್ಟುಗಳು ಉಪಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶಕ್ಕೊಯ್ದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದವು.
ಪಾತಾಳದಿಂದೆತ್ತಿದ ಕಚ್ಛಾ ತೈಲ ವಿದೇಶಗಳಿಗೆ ರಫ್ತಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಅಳವೆಯ ಬಳಿಯ ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಹೂಗಳು
ಜುಳುಜುಳು ಹಾಡಿಗೆ ತಲೆಯಾಡಿಸುವುದನ್ನು ಅಲ್ಲೇ
ಕುಳಿತ ಗಿಳಿಯೊಂದು ವೀಕ್ಷಿಸುತ್ತಿತ್ತು.

ನಿನಗಿದನ್ನೆಲ್ಲ ತೋರಿಸಬೇಕೂ, ನೀನಿದನ್ನೆಲ್ಲಾ ನೋಡುವುದ್ಯಾವಾಗಾ
ಅಂತ ಆಸ್ಪತ್ರೆಯ ಕಾರಿಡಾರಿನಲ್ಲಿ ನಾನು ಶತಪಥ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ,
ಮಗಳೇ, ನೀನು ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲ ತಿಳಿದವಳ ಕಾಂತಿಯಲ್ಲಿ
ಅಮ್ಮನ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ.
ಇಡೀ ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡವನ್ನೇ ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವಂತೆ ನಿನ್ನ ಬಿಗಿಮುಷ್ಟಿ.
ನೀನು ಕೈಕಾಲು ಆಡಿಸಿದರೆ ವಿಶ್ವವನ್ನೆಲ್ಲ ಸುತ್ತಿಬಂದ ಹಗುರ.
ನಿನ್ನ ನಗುವೊಂದಕ್ಕೇ ಎಲ್ಲ ಜಾತ್ರೆಗಳ ತೇರನೆಳೆವ ಶಕ್ತಿ.
ಆ ಕಂಗಳ ಪಿಳಿಪಿಳಿಯಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ತಾಕತ್ತಿದ್ದಂತಿತ್ತು.

ಶತಮೂರ್ಖನಂತೆ ಪೇಪರು ಟೀವಿ ಟ್ವಿಟರು ನ್ಯೂಸ್‌ಹಂಟು
ಫೇಸ್‌ಬುಕ್ಕು ಅರಳಿಕಟ್ಟೆ ಜಾತ್ರೆ ಜಂಗುಳಿಗಳಲ್ಲಿ
ಸುದ್ದಿ ಚರ್ಚೆ ಪರಿಹಾರ ಮನರಂಜನೆ ಖುಷಿ ನೆಮ್ಮದಿ
ಅಂತ ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನನ್ನು ಪುಟ್ಟ ಕಿರುಬೆರಳಿಂದ
ಸ್ಪರ್ಶಿಸಿ ನೀನು ಹೇಳಿದೆ: ಅಪ್ಪಾ, ನನ್ನನ್ನೆತ್ತಿಕೋ.